CYWIL W WOJSKU WSPOMNIENIA Z ŻYCIA I WOJEN CZĘŚCI 3 I 4 Makowski Wacław

CZATA 49 RELACJE I WSPOMNIENIA ŻOŁNIERZY BATALIONU ARMII KRAJOWEJ Bartosz Nowożycki

"Przez 63 dni Powstania Warszawskiego batalion „Czata 49” przeszedł bardzo długi i krwawy szlak bojowy z Woli przez Stare Miasto, Śródmieście, Czerniaków, Mokotów skończywszy znów w Śródmieściu. Żołnierze „Czaty 49” wzięli udział w dramatycznych i krwawych walkach o takie obiekty jak choćby: cmentarze na Woli, magazyny na ul. Stawki, Dworzec Gdański, szpital św. Jana Bożego. Walczyli również podczas trudnych i przypłaconych wieloma ofiarami akcjach, takich jak: próba połączenia sił AK z Żoliborza i Kampinosu ze Starym Miastem, desant na pl. Bankowy, obrona przyczółka Czerniakowskiego i wiele innych.

Niniejsza publikacja zawiera relacje oraz wspomnienia byłych żołnierzy batalionu Armii Krajowej ""Czata 49"", które pochodzą z zasobu Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Dokumenty te stanowią uzupełnienie do monografii napisanej przez autora pt. ""Batalion Armii Krajowej Czata 49 w Powstaniu Warszawskim"".

Dane techniczne: Autor: Bartosz Nowożycki Oprawa: miękka Rok wydania: 2011 Stron: 388 Wymiary (mm) : 185x230

Do Broni! nr 2-3/2009

Kolejny numer dwumiesięcznika „Do Broni!” -

Dane techniczne: Autor: Praca zbiorowa Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 134 Wymiary (mm) : 210x295

GENEZA LOTNICZEGO WRZEŚNIA. Polska doktryna lotnicza i konstrukcje samolotów bojowych na tle wrogów i sojuszników 1926-1939 Klobuch Klaudiusz

Książka zawiera syntezę rozwoju doktryny lotniczej II Rzeczpospolitej od 1926 do 1939 r., oraz ocenę jej wpływu na wynik wrześniowego starcia z Luftwaffe. Szczególny nacisk położono na przedstawienie chronologii trendów doktrynalnych i technicznych w latach trzydziestych, jak też zarysowanie głównych rozbieżności pomiędzy centrami władzy wojskowej. Wykorzystanie mało znanych w Polsce materiałów na temat koncepcji użycia lotnictwa w innych krajach europejskich rzuca nowe światło na sukcesy i porażki polskiej generalicji w przygotowywaniu lotnictwa do przyszłej wojny.

Drugim obszarem zainteresowania autora jest powiązanie koncepcji użycia lotnictwa z cechami konstrukcyjnymi projektowanych samolotów, m.in. Karasia, Łosia i PZL.39. W przypadku pościgowca PZL.38 Wilk i silnika PZL Foka rozszerzona analiza pozwoliła na sformułowanie nowej oceny technicznej obu tych konstrukcji.

Dane techniczne: Autor: Klobuch Klaudiusz, Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 275 Wymiary (mm) : 185x230

JOSEF FRANTISEK HISTORIA PRAWDZIWA Rajlich Jiri

Josef Frantisek - Czech, który wybrał walkę ramię w ramię z polskimi żołnierzami, zapisał się w historii jako 4. aliancki as pilotażu. Podczas jednego miesiąca walk zestrzelił 17 wrogich samolotów.

Dzięki książce Arkadego Fiedlera Dywizjon 303 Frantisek stał się bohaterem narodowym Polaków pomimo iż nigdy nie uzyskał polskiego obywatelstwa. As Bitwy o Anglię był człowiekiem z krwi i kości, któremu nie obce były chwile słabości i młodzieńczej fantazji. Słynący z brawury pilot myśliwski staje się dzięki J. Rajlichowi postacią bardziej bliską i zrozumiałą.

Dane techniczne: Autor: Rajlich Jiri Oprawa: miękka Rok wydania: 2011 Stron: 196 Wymiary (mm) : 185x230

MOSTY, KTÓRE ROZWIESIŁA NOC. Armia Krajowa i lotnicy Polskich Sił Powietrznych w operacjach typu Wildhorn - Most Andrzej Olejko,Krzysztof Mroczkowski

Operacje o kryptonimie Wildhorn - Most, z których jedna miała miejsce na terenie Okręgu AK Lublin, dwie na terenie Okręgu AK Kraków - Muzeum, zaś dwie nie doszły do skutku, polegały na znalezieniu odpowiedniego lądowiska - bajoru - dla samolotu, który przyleciawszy z bazy lotniczej we Włoszech mógłby wylądować na terenie okupowanej Polski i zabrać ładunek bądź kurierów politycznych. Historia lotów do okupowanej Polski w okresie II wojny światowej była dotąd pisana najczęściej językiem historycznych statystyk - danych osobowych, dat zestrzeleń, typów maszyn oraz ilości zrzuconych skoczków i materiału. Lecz czy nie należałoby jej przedstawić inaczej? Dzieje tej wielkiej powietrznej akcji to przecież nie tylko same statystyki i sprzęt wojenny - to także, a może przede wszystkim, ludzie.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Olejko,Krzysztof Mroczkowski Oprawa: miękka Rok wydania: 2012 Stron: 194 Wymiary (mm) : 185x230

OD BUZUŁUKU DO MONTE CASSINO. From Buzuluk to Monte Cassino Zbigniew Wawer

Album pt. `Od Buzułuku do Monte Cassino` jest ilustrowaną historią Armii Polskiej w ZSRR, Armii Polskiej na Wschodzie, Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich oraz 2. Korpusu Polskiego. Zapominamy, że to byli więźniowie sowieckich obozów stanowili przyszłą kadrę 2. Korpusu walczącego pod Monte Cassino. Zupełnie inne były losy żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po wrześniu 1939 roku większość z nich po ucieczce z obozów internowania na Węgrzech i w Rumunii, została przerzucona na Bliski Wschód. Po klęsce Francji Brygada przeszła na tereny brytyjskie. W sierpniu 1941 roku została przerzucona do oblężonego przez oddziały włoskie i niemieckie Tobruku. W walkach zapisał kolejną chlubną kartę w historii Wojska Polskiego. To właśnie byli żołnierze września, kampanii francuskiej, kampanii afrykańskiej oraz więźniowie sowieckich łagrów stali się żołnierzami 2. Korpusu Polskiego. Zamierzeniem autora było przybliżenie czytelnikom mało znanych fragmentów z dziejów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a w szczególności walk 2. Korpusu w czwartej bitwie o Monte Cassino. Album niniejszy jest hołdem dla wszystkich żołnierzy 2. Korpusu walczących w bitwie o Monte Cassino.

Dane techniczne: Autor: Zbigniew Wawer Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 158 Wymiary (mm) : 210x295

OSTATNI SAMOCHÓD MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO CADILLAC 355D Jan Tarczyński, Maksymilian Sokół-Potocki

Książka jest próbą przybliżenia losów najciekawszego pojazdu Kolumny Samochodowej Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, który przetrwał dziejową zawieruchę i jest dzisiaj eksponatem stołecznego Muzeum Techniki i Przemysłu Naczelnej Organizacji Technicznej &ndash Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. Ten unikatowy samochód to amerykański Cadillac 355D Series 30 Fleetwood 7 Passengers Limousine, zamówiony w końcu 1934 roku dla Marszałka Józefa Piłsudskiego, Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych i Ministra Spraw Wojskowych, a sprowadzony do kraju w początku następnego roku. Wykonany jednostkowo (edycja specjalna) dla Józefa Piłsudskiego, jako rozwinięcie seryjnego pojazdu tej marki, miał szereg zmian i udogodnień, podnoszących bezpieczeństwo i wygodę użytkownika.

Dane techniczne: Autor: Jan Tarczyński, Maksymilian Sokół-Potocki Oprawa: miękka Rok wydania: 2014 Stron: 64 Wymiary (mm) : 185x230

POCZET TWÓRCÓW MOTORYZACJI Aleksander Marian Rostocki

Dzisiaj samochody tak mocno wrosły w naszą rzeczywistość i w otaczający nas krajobraz, że trudno byłoby sobie wyobrazić świat bez zmotoryzowanych wehikułów. Kształt motoryzacji na obecnym etapie rozwoju naszej cywilizacji uformowali ludzie, którzy zajmowali się budową samochodów, ich udoskonalaniem, organizacją produkcji, propagowaniem motoryzacji i walką ze wstecznictwem w rozwoju postępu technicznego, wypróbowywaniem pojazdów poprzez wyścigi i wyczyny sportowe. Wśród tych ludzi było wielu genialnych wynalazców, odkrywców, nowatorów. Byli też ludzie zwyczajni, szukający pracy, przygody lub rozrywki w użytkowaniu czy badaniu samochodów. Spośród wielu ludzi wybrałem ponad 150, którzy wydają się być godni nazwy "twórcy motoryzacji".

Dane techniczne: Autor: Aleksander Marian Rostocki Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 154 Wymiary (mm) : 185x230

POLSKIE SKUTERY WFM OSA M50, M52. TBIU NR 11. HISTORIA MOTORYZACJI Janusz Peszak

Okres, w którym po II wojnie światowej w Polsce zajęto się konstrukcją i wytwarzaniem jednośladów zwanych z angielska skuterami (scooter) był dość krótki (przypadał na lata 1955-1967), jednak bardzo ciekawy i bogaty w wiele wydarzeń, w tym również sportowych, zapisując się trwale w historii powojennej motoryzacji. Jedyną fabryką, gdzie produkowano seryjnie polskie skutery była Warszawska Fabryka Motocykli (WFM), gdzie już w połowie lat pięćdziesiątych powstały prototypowe pojazdy o owadzich nazwach: Żuk, Bąk i Osa, z których jedynie Osa została skierowana do seryjnej produkcji. Produkcję skuterów próbowano również podjąć w zakładach podległych Centralnemu Zarządowi Przemysłu Wyrobów Precyzyjnych, czego wyrazem była prezentacja w 1957 roku prototypów dwóch lekkich skuterów o nazwach Odra 1 i Odra 2.

Po przejęciu Warszawskiej Fabryki Motocykli przez Polskie Zakłady Optyczne (1964) prace nad następcą Osy, którym miał być skuter miejski noszący robocze oznaczenie M55, przejęła Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku, gdzie skoncentrowano produkcję motocykli klasy 125 ccm.

W wyniku prac konstrukcyjnych powstały wersje M56 i M57, na bazie których w 1967 roku wykonano przedprototyp o nazwie Montana, wykorzystując zawieszenia obu kół i zespół napędowy z włoskiego skutera Lambretta 125. Pomimo, że Montana prezentowała się doskonale, oceniono, że małe zainteresowanie skuterami nie gwarantuje opłacalności produkcji, i dalsze prace decyzją Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego przerwano. Tym samym zakończyła się historia polskich skuterów, przypadająca na wiek XX. Podobnie, choć nieco później, odeszły do historii ostatnie marki polskich motocykli.

Polskie skutery WFM Osa M50, M52 to drugi zeszyt z cyklu, wydawanego w ramach serii TBiU, HISTORIA MOTORYZACJI.

Dane techniczne: Autor: Janusz Peszak Oprawa: miękka Rok wydania: 2016 Stron: 72 Wymiary (mm) : 185x235

SAMOLOTY SPORTOWE RWD-6 I RWD-9 Glass Andrzej

W 1931 r. w Warsztatach Sekcji Lotniczej KMSPW na Okęciu rozpoczęto prace nad projektem samolotu RWD-6, przeznaczonego do udziału w III Challenge 1932 r.

Dane techniczne: Autor: Glass Andrzej Oprawa: miękka Rok wydania: 2014 Stron: 48 Wymiary (mm) : 185x230

SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO 1918-1939 Tadeusz Kmiecik

Sztab Generalny stanowi podstawowe ogniwo kierownictwa wojskowego, główny organ planowania strategiczno-operacyjnego, a także dowodzenia całością sił zbrojnych. W niektórych armiach stanowił ponadto organ koordynujący pewne dziedziny przygotowań państwa do prowadzenia wojny. Dzieje polskiego Sztabu Generalnego (Głównego) związane są z historią państwa i jego sił zbrojnych. W polskiej historiografii wojskowej brak jest pracy poświęconej historii Sztabu Generalnego (Głównego) w latach międzywojennych. Niewiele jest również na ten temat artykułów naukowych. Stan badań nad tym problemem przedstawia się zatem mniej niż skromnie. Badań nad dziejami Sztabu Generalnego (Głównego) tego okresu długo nie prowadzono zarówno w uczelniach wojskowych, jak i cywilnych. Ostatnio, w związku z jubileuszami 80. I 85. Rocznicy powstania tej instytucji, odnotować należy pewien postęp w badaniach nad historią polskiego Sztabu Generalnego (Głównego) lat międzywojennych. Do zadań Sztabu Generalnego (Głównego) jako podstawowego ogniwa centralnego kierownictwa wojskowego i głównego organu planowania w latach międzywojennych należało opracowanie zasad użycia sił zbrojnych w czasie wojny. Stąd też wydaje się celowe poznanie jego struktury, zadań, kompetencji, opracowywanych planów mobilizacyjnych i rozbudowy sił zbrojnych, by zrozumieć przyczyny klęski we wrześniu 1939 r. Celem książki jest przedstawienie funkcjonowania Sztabu Generalnego (Głównego) od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 r. do wkroczenia Armii Czerwonej na terytorium Polski we wrześniu 1939 r. Autor starał się wyjaśnić, do jakich tradycji i wzorów nawiązywał powstały w październiku 1918 r. Sztab Generalny, jaką rolę odegrał Sztab Generalny Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w czasie wojen o granice i suwerenność Polski w latach 1918-1921. Kolejne zagadnienia dotyczą kompetencji i zadań Sztabu Generalnego do przewrotu majowego oraz w latach 1926-1935, w jakim stopniu Sztab Główny przygotowywał wojsko do zbliżającego się konfliktu zbrojnego oraz jak pracował Sztab Naczelnego Wodza we wrześniu 1939 r. Ze względu na ograniczone ramy, praca pomija problematykę wychowania i inne elementy działalności tej instytucji. Nie pretendując do wszechstronnego i wyczerpującego omówienia całej działalności Sztabu Generalnego (Głównego) w latach międzywojennych, prezentuje ona jedynie najważniejsze w mniemaniu autora zagadnienia.

Dane techniczne: Autor: Tadeusz Kmiecik Oprawa: miękka Rok wydania: 2013 Stron: 432 Wymiary (mm) : 185x230

TECHNICY POLSKIEGO LOTNICTWA NA ZACHODZIE 1939-1946 Jerzy Płoszajski

Na takie książki czeka się z niecierpliwością. Technicy Lotnictwa Polskiego na Zachodzie 1939-1946 to jedna z najważniejszych pozycji na rynku wydawniczym. W historiografii II wojny światowej przeważają opisy kampanii, operacji i bitew, pozostawiając w cieniu niezmierzony wysiłek zaplecza, bez którego te wydarzenia stałyby się niemożliwymi. Jest to szczególnie widoczne w przypadku lotnictwa, w którym związek pilotów i obsługi naziemnej ma szczególny wymiar. Ciekawe, że upływ lat nie zmienił tej sytuacji i nawet dzisiaj te relacje zostały zachowane. W przypadku polskich lotników, z okresu II wojny światowej zostały one dodatkowo wzmocnione wspólnotą tułaczych losów. Książka Technicy Lotnictwa Polskiego na Zachodzie 1939-1946 jest zupełnie niezwykła, powstała już po wojnie na emigracji dokumentuje w sposób kronikarski i czasem pozbawiony jakiejkolwiek fabuły, losy polskiego lotnictwa traktowanego jako całość, czyli i tych co latali w powietrzu i tych którzy dbali aby było na czym latać. Opisane zostały chyba wszystkie aspekty funkcjonowania lotnictwa polskiego po kampanii wrześniowej. Znajdziecie tu Państwo struktury, listy nazwisk, pododdziałów oraz co najważniejsze dowody na twórczą działalność naszych techników lotnictwa w przemyśle lotniczym aliantów. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w Londynie w bardzo niewielkim nakładzie i do dzisiaj było biblią dla wszystkich zajmujących się losami lotnictwa polskiego na Zachodzie. Obecne, zostało w stosunku do oryginału znacznie rozszerzone o mało znaną lub nigdy dotąd nie publikowaną ikonografię niezwykle wzbogacającą treść. Mam nadzieję, że to wydanie spopularyzuje ten mało znany fragment polskiego wkładu w zwycięstwo aliantów w II wojnie światowej.

Dane techniczne: Autor: Jerzy Płoszajski. Oprawa: miękka Rok wydania: 2007 Stron: 372 Wymiary (mm) : 185x230

WRZEŚNIOWE ESKADRY 31. ESKADRA ROZPOZNAWCZA Andrzej Olejko

Eskadra pracowała jako Eskadra Rozpoznawcza oraz jako Eskadra Lekkiego Bombardowania. Z bardzo nielicznych dziś notatek, z opowiadań załóg, trudno odtworzyć teraz całość jej działań. Wydaje się niemożliwe ułożenie chronologicznej tablicy dokonanych lotów. Było ich sporo. Jako Eskadra Bombowa, Eskadra pracowała tylko trzykrotnie. Rozumie się, że nieomal każdy samolot udający się na rozpoznanie, dopóki to było możliwe ­zabierał ze sobą, pełny ładunek bomb. Jednakże bombardowań zespołowych wykonano tylko trzy. Każde z tych bombardowań było wykonywane za każdym razem w inny sposób, w innych warunkach. Myślę, że ta właśnie -różnorodność? najlepiej dowodzi wysokiego stopnia wyszkolenia załóg Eskadry... Wolno jednak powiedzieć, że bombardowania 31-ej Eskadry są jeszcze jednym dowodem aktywności lotnictwa polskiego w czasie kampanii wrześniowej. A część - wprawdzie bardzo drobną - strat niemieckich w sprzęcie pancerno-motorowym może Eskadra spokojnie zapisać jako swój wyłączny dorobek! Dobra Eskadra!? Por. obs. Tadeusz Kołodziejski, oficer 31 Eskadry Rozpoznawczej tak oto opisywał jej wojenny udział w walkach na podkarpackim niebie. Z wielkopolskiej bazy lotniczej Poznań - Ławica, w końcu sierpnia 1939 r. przegrupowana na południe w rejon Rzeszowa i Lwowa 31 Eskadra Rozpoznawcza, znalazła się w gronie jednostek lotnictwa Armii Karpaty a od 6 IX 1939 r. Armii Małopolska. Poznańskie Karasie, w rękach doświadczonych załóg od początku walk po 18 IX 1939 r. wykonywały loty rozpoznawcze oraz operacje bombowe nad terytorium zarówno Polski jak i wrogiej od 1 IX 1939 r. Słowacji. Szlak bojowy Eskadry to napięcie i dramatyzm lotów załóg operujących bez wsparcia ze strony myśliwców załóg ostrzeliwanych notorycznie przez własne oddziały, braki w uzupełnieniu sprzętu latającego oraz stałe przebazowywanie na kolejne lotniska polowe. Na wojennym szlaku Eskadry do dziś znaleźć można drzemiące w Beskidach wraki bombowo ? rozpoznawczych Karasi oraz mogiły jej załóg rozsiane od Tarnowa po Lubaczów.Na kartach tej książki znajdziecie Państwo zarówno dokumenty, jak i relacje oraz opisy wspomnieniowe dające obraz polskiego września. Książka ta to próba przedstawienia szlaku bojowego jednej z polskich Eskadr, której personel złożył w 1939 r. daninę krwi w obronie najechanej Rzeczpospolitej. Eskadry, której historia zaczynając się w Krakowie w 1918 r. zakończyła się w 1939 r. rumuńskich Czerniowcach. Lotnicy Eskadry znalazłszy się na terenie Rumunii oddawszy tam swe samoloty nie złożyli jednak broni i w ramach Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie do 1945 r. walczyli za sterami bombowych Wellingtonów czy myśliwsko bombowych Mosquito. Część wróciła do kraju, cześć pozostała na emigracji. Do dziś po tej jednostce pozostały jedynie archiwalia oraz nieco pożółkłych fotografii zaś personel jej po 1945 r. rozrzucony został po całym świecie

Dane techniczne: Autor: Andrzej Olejko Oprawa: miękka Rok wydania: 2015 Stron: 98 Wymiary (mm) : 185x230

CIĘŻKA HAUBICA POLOWA 15 CM S F H 18 NSV Mariusz Skotnicki

W drugiej połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku intensywnie rozbudowywany Wehrmacht był masowym odbiorcą wielu nowoczesnych typów uzbrojenia. Jednym ze standardowych dział niemieckiej artylerii polowej stała się wówczas ciężka haubica 15 cm schwere Feldhaubitze 18. Była to broń starannie zaprojektowana, o dość dużej sile niszczącej pocisków, mogąca skutecznie wspierać własne oddziały zarówno w walkach obronnych, jak i natarciu. W latach II wojny światowej haubice s.F.H.18 wykonywały różnorodne zadania bojowe, m.in. ostrzeliwały rejony koncentracji wojsk przeciwnika, niszczyły stanowiska jego artylerii, a w razie konieczności mogły ogniem na wprost niszczyć umocnione punkty oporu. Była to najcięższa broń artyleryjska, jaką dysponowali dowódcy dywizji Wehrmachtu i Waffen-SS. W 1942 r. przystąpiono do budowy samobieżnej, nieholowanej wersji haubicy s.F.H.18. Już wiosną następnego roku do pułków artylerii w niemieckich dywizjach pancernych dostarczono pierwsze egzemplarze nowych dział samobieżnych o wdzięcznie brzmiącej nazwie "Hummel" ["Trzmiel"]. Pojazdy tego typu, będące udanym połączeniem gąsienicowego, samobieżnego podwozia z ciężką haubicą polową s.F.H.18, bardzo szybko zaprezentowały swoje wysokie walory taktyczno-techniczne. Z uwagi na wielkość produkcji i szerokie zastosowanie w walkach "Hummele" stały się jednymi z najbardziej znanych wozów bojowych II wojny światowej.

Dane techniczne: Autor: Mariusz Skotnicki Oprawa: miękka Rok wydania: 2011 Stron: 40 Wymiary (mm) : 185x230

CANT Z-506 B AIRONE MORSKIEGO DYWIZJONU LOTNICZEGO Andrzej Olejko

Kilkusethektarowe jezioro Siemień leżące w pobliżu Parczewa do jesieni 2007 r. kryło w sobie zagadkę związaną z losami jedynego, w 1939 r. najnowocześniejszego wodnosamolotu znajdującego się w dyspozycji polskiej Marynarki Wojennej – wodnosamolotu pływakowego typu CANT Z-506 B Airone (Czapla) konstrukcji włoskiej. Historia brawurowego przelotu tego hydroplanu i jego załogi na trasie z włoskiego z Monfalcone koło Triestu do nad bałtyckiego Pucka w przeddzień wybuchu II wojny światowej oraz dalsze jego losy i załogi podczas Wojny Obronnej 1939 r. mogą śmiało służyć za kanwę sensacyjnego filmu. Jednak historia CANT-a nie zakończyła się wraz z wrześniową klęską. Od kilkudziesięciu lat miejsce, w którym we wrześniu 1939 r. został zniszczony ten ogromny wodnosamolot Morskiego Dywizjonu Lotniczego, Siemieński Staw – jezioro Siemień, stanowiło magnes przyciągający pasjonatów, badaczy, historyków i poszukiwaczy pragnących dopisać ostatni rozdział w jego w wielu miejscach niesamowitej historii. Udało się to dopiero upartemu badaczowi przeszłości, red. Adamowi Sikorskiemu z TVP w Lublinie. Skąd jednak w 1939 r. nad Bałtykiem i na terenie Lubelszczyzny wzięła się ta niezwykła maszyna? Vigna di Valle położone jest na północ od Rzymu. Nad wielkim jeziorem znajduje się tam Museo Storico Aeronautica Militare di Vigna Valle. W gronie wielu interesujących eksponatów samolotów używanych w XX wieku przez lotnictwo włoskie, znajduje się przykuwający oko rozmiarami, majestatyczny wodnosamolot pływakowy. Jedyny na świecie CANT Z-506 Airone, który eksponowany jest w głównym hangarze. Dwa jeziora, w dwóch krajach Europy spajają historię polskiej Czapli, wodnosamolotu pływakowego polskiego lotnictwa morskiego, którego spora część unikatowych elementów konstrukcyjnych znajduje się w zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Olejko, Oprawa miękka Rok wydania: 2014 Stron: 106 Wymiary (mm) : 185x235

SAMOLOT WIELOZADANIOWY PZL-104 WILGA Andrzej Glass

Latem 1959 r. dr inż. Ryszard Orłowski opracował projekt wstępny samolotu, wpierw z kadłubem kratownicowym, później półskorupowym. Jesienią 1959 r. Aeroklub PRL sprecyzował warunki techniczne, a w lutym 1960 r., w biurze OKP-2 Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK-Okęcie, zespół Orłowskiego rozpoczął projektowanie samolotu. W skład zespołu początkowo wchodziło trzech inżynierów: zastępca głównego konstruktora Stanisław Raboszuk oraz Andrzej Frydrychewicz i Wojciech Gadomski a w połowie roku dołączył Andrzej Glass. Obliczenia wykonywali inż. inż. Jacek Stupnicki i Stanisław Hoinka. W opracowaniu dokumentacji technicznej uczestniczyło dwóch techników: Jerzy Bogdański i Tadeusz Mossakiewicz oraz dwie kreślarki. Podwozie, śmigło i instalacje powstały w biurze osprzętu OKO pod kierunkiem mgr. inż. Grzegorza Szeląga. Zespół ten zaprojektował samolot w ciągu roku, do lutego 1961 r. Samolot miał prostokątne skrzydło metalowe, kryte w części zadźwigarowej płótnem, wyposażone w stałe sloty oraz dwudzielne lotki i klapy kryte płótnem. Lotki wychylały się w dół razem z klapami o kąt równy połowie wychylenia klap. Zbiorniki paliwa w skrzydłach były integralne... ZESZYT ZAWIERA PLANY MODELARSKIE W SKALI 1:72 Technika Broń i Umundurowanie Technika Broni i Umundurowanie, (TBiU) - to seria publikacji Wydawnictwa ZP. Każdy zeszyt jest monografią zazwyczaj jednego typu samolotu, pojazdu, broni, uzbrojenia lub munduru. Publikacje zawierają historię jego powstania, opis poszczególnych prototypów i wariantów, opis techniczny, ewentualne zastosowanie bojowe, itp.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Glass, Oprawa miękka Rok wydania: 2016 Stron: 56 Wymiary (mm) : 185x235

BZURA RAWKA 1914-1915. WIELKA WOJNA NA TERENIE POWIATU SOCHACZEWSKIEGO Paweł M. Rozdżestwieński, Jakub Wojewoda

Niniejsza publikacja dotyczy bitwy nad Bzurą Rawką, która toczyła się od grudnia 9114 roku do lipca 1915, do historii przeszła powodu swej zaciętości kilkukrotnego użycia gazów bojowych przez Niemców. Ponadto, nie bez znaczenia jest fakt, że opisywany fragment frontu, przyjął postać umocnień pozycyjnych, tak dobrze znanych na Froncie Zachodnim, toczone tu walki były równie krwawe.

Dane techniczne: Autor: Paweł M. Rozdżestwieński, Jakub Wojewoda , Oprawa miękka Rok wydania: 2013 Stron: 52 Wymiary (mm) : 185x230

SAMOLOTY MYŚLIWSKIE PZL P.1, P.6, P.7, P.8. POLSKIE KONSTRUKCJE LOTNICZE NR.2 Andrzej Glass

Na początku XX wieku polscy konstruktorzy odnieśli wiele sukcesów, znajdowali się w światowej czołówce. Wykazali się nie tylko dużymi zdolnościami konstruktorskimi, lecz także doskonałą umiejętnością maksymalnego wykorzystania skromnych możliwości, którymi dysponowali. Autor serii Andrzej Glass w bardzo dokładny sposób ukazał ich osiągnięcia i projekty. Podał wiele dokładnych danych technicznych, opisy historii poszczególnych projektów oraz opis wykorzystania samolotów w różnych dziedzinach życia. Zamieścił liczne fotografie i schematy.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Glass Oprawa miękka Rok wydania: 2013 Stron: 36 Wymiary (mm) : 185x230

LEKKI ŚMIGŁOWIEC PZL SW-4 Piotr Buchman

W drugiej połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku zrodziła się koncepcja budowy lekkiego, wielozadaniowego śmigłowca. W ten sposób powstał projekt SW-4. Publikacja przedstawia jego historię od powstania prototypu do chwili obecnej. W publikacji przedstawiono, na zdjęciach i rysunkach, szczegółowo konstrukcje śmigłowca oraz poszczególnych wersji. Choć głównym użytkownikiem wiropłata są Siły Powietrzne RP to znajduje on również zastosowanie w lotnictwie cywilnym. W publikacji znajduje się wykaz wyprodukowanych SW-4 i ich użytkowników. Modelarze znajdą dla siebie wiele zdjęć ukazujących detale konstrukcji oraz plany w skali 1:72 i 1:48. Lekki śmigłowiec SW-4, autorstwa Piotra Buchmana, to 7 zeszyt z serii TBIU Wydawnictwa zP. Jest to jednocześnie pierwsza, i dotychczas jedyna, monografia dotycząca śmigłowca SW-4. Publikacja zawiera 88 zdjęć, 27 rysunków, rzutów i sylwetek barwnych.

Dane techniczne: Autor: Piotr Buchman Oprawa miękka Rok wydania: 2013, Stron: 48 Wymiary (mm) : 185x235,

SAMOLOTY BOMBOWE PZL 23 "KARAŚ", 42 i 43 Andrzej Glass

W 1932 r. Departament Lotnictwa MSWojsk. zgłosił zapotrzebowanie na samolot rozpoznawczo-bombowy (tzw. liniowy), który stałby się następcą samolotów Potez XXVII, Potez XXV i Bréguet XIX. Projekt samolotu Lublin R-XVII, będący modyfikacją Poteza XXV z chowanym podwoziem, został odrzucony. W tym czasie pierwsze loty wykonywał samolot PWS-19, lecz chciano mieć do porównania również prototyp samolotu metalowego z państwowej wytwórni PZL. W 1932 r. inż. Stanisław Prauss rozpoczął pracę nad projektem samolotu rozpoznawczo-bombowego PZL. 23, opierając jego konstrukcję na projekcie PZL. 13.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Glass Oprawa miękka Rok wydania: 2014, Stron: 48 Wymiary (mm) : 185x235,

CYWIL W WOJSKU WSPOMNIENIA Z ŻYCIA I WOJEN CZĘŚCI 1 I 2 Makowski Wacław

Wspomnienia z życia i wojen Wacława Makowskiego, pierwszego pilota wyszkolonego w Niepodległej Rzeczypospolitej.
Wspomnienia płk. pil. inż. Wacława Makowskiego „Cywil w wojsku”, mają wartość wyjątkową. Ich autor był szczególnym świadkiem czasów, w których przyszło mu żyć. Koleje jego losu, ludzie których spotykał na swojej drodze życiowej, a także niezliczone podróże w jakich pozwolił uczestniczyć mu jego ukochany zawód, wyrobiły w nim nawyk bardzo wnikliwego obserwatora, posiadającego szczególny dar dystansu do opisywanych wydarzeń. Trudno jest również znaleźć innego polskiego lotnika o tak bogatym i fascynującym życiorysie. Urodzony w 1897r. w Rosji, był synem lekarza Tytusa h. Jelita i Heleny z domu Billi. Dzieciństwo i młodość spędził na Ukrainie. W 1914r. rozpoczął studia w Kijowskim Instytucie Politechnicznym, które zostały przerwane na skutek I Wojny Światowej. Podczas służby w 8 Batalionie Kolejowym na froncie Południowo-Zachodnim miał po raz pierwszy miał okazję zetknąć się bliżej z lotnictwem.
W wyniku wybuchu rewolucji i postępującego rozpadu carskiej armii przyjechał do Warszawy, gdzie pod koniec 1918r. zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. Od samego początku chciał służyć w lotnictwie. Jako pierwszy ukończył Niższą Szkołę Pilotów w Krakowie. Przeniesiony następnie do Warszawy pełnił funkcję pilota w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych, gdzie zaliczył w ten sposób wyższy kurs pilotażu stając się pierwszym pilotem wojskowym wyszkolonym od podstaw w niepodległej Polsce.
Pragnąc latać bojowo, został skierowany do 11 Eskadry Wywiadowczej. Wraz z eskadrą brał udział w przejmowaniu od Niemców Torunia i Pomorza. W pamiętnym sierpniu 1920r. odznaczył się atakami szturmowymi wspierającymi kawalerię. Wyróżnił się również we wrześniu, odnajdując na tyłach nieprzyjaciela zagubiony polski oddział mjr. B. Monda. Wojnę zakończył dowodząc 1 Eskadrą Wywiadowczą, otrzymując wysokie odznaczenia. Po wojnie kontynuował przerwane studia na Politechnice Lwowskiej, a następnie po uzyskaniu rządowego stypendium ukończył prestiżową Ecole Superieure Aeronautique et Constructions Mechanique w Paryżu. Po powrocie do kraju kontrolował produkcję samolotów oraz pełnił funkcję pilota doświadczalnego. Brał udział w wizytach zagranicznych polskich samolotów wojskowych. Działał też czynnie w lotnictwie sportowym, uczestnicząc w licznych zawodach i rajdach lotniczych oraz pełniąc funkcję członka Zarządu i Komitetu Sportowego Aeroklubu RP. W 1929r. wykonał na samolocie Lublin R-X przelot bez lądowania z Poznania do Barcelony.
W styczniu 1930r. przyjął propozycję kierowania Polskimi Liniami Lotniczymi LOT, W czasie swojej pracy w PLL LOT w wybitny sposób przyczynił się do rozwoju polskiego lotnictwa komunikacyjnego. W 1938r. dokonał próbnego przelotu nowo zakupionym samolotem Lockheed L-14H Super Electra ze Stanów Zjednoczonych Ameryki przez Amerykę Południową, Atlantyk, Afrykę do Polski. Dyrektor Makowski był ostatnim przedwojennym prezydentem IATA. W marcu 1939r. został powołany z powrotem do wojska na funkcję zastępcy Dowódcy Lotnictwa ds. technicznych. Po wybuchu wojny zajmował się ewakuacją polskiego personelu lotnictwa. 1 Lipca 1940r. został dowódcą 300. Dywizjonu Bombowego „Ziemi Mazowieckiej”. Latał również operacyjnie dowodząc m.in. pierwszemu polskiemu zgrupowaniu bombowemu, które zbombardowało Berlin. W 1942r. został oficerem łącznikowym Inspektoratu PSP przy dowództwie RAF Bomber Command, a od 1943r. przy dowództwie RAF Transport Command. Po rozwiązaniu Polskich Sił Powietrznych zorganizował Polską Samopomoc Lotnictwa w Anglii i był jej pierwszym prezesem.
Od 1951 roku pełnił funkcję doradcy technicznego lotnictwa z ramienia ONZ. Przez siedemnaście lat działał jako ceniony ekspert lotniczy ICAO w Iranie, Nepalu, Afganistanie, Tunezji, Maroku, Mauretanii, Gwinei, Mali i Górnej Wolcie. W Afganistanie miał szczególny wkład w utworzenie pierwszej narodowej linii lotniczej Ariana oraz portu lotniczego w Kabulu. Po przejściu na emeryturę osiedlił się w Kanadzie, gdzie prowadził farmę z klubem wędkarskim, wciąż aktywnie działając w polskim środowisku lotniczym.

Dane techniczne: Autor: Makowski Wacław Oprawa: miękka Rok wydania: 2010 Stron: 294 Wymiary (mm) : 185x230

HURECZKO HISTORIA LOTNISKA TWIERDZY PRZEMYŚL Przemysław Chrążykiewicz, Dariusz Karnas

Jest to książka o lotnisku nieco zapomnianym, którego nazwa nieczęsto pojawia się w opracowaniach dotyczących lotnictwa, czy historii regionu. Osobom interesującym się jednym albo drugim zagadnieniem lub obydwoma jednocześnie chcemy pokazać bardzo bogate tradycje lotnicze Przemyśla. Natomiast Czytelnicy, dla których sam fakt istnienia lotniska nie jest niczym nowym, znajdą tu, obok spraw wartych przypomnienia, wiele niepublikowanych dotąd materiałów.Znaczną część książki poświęcamy wkładowi dopiero rodzącego się lotnictwa w odzyskanie przez Polskę niepodległości. Należy uświadomić sobie, iż wiele wydarzeń, które do tego doprowadziły, miało miejsce wcześniej niż 11 listopada 1918 r. Ta data może być tylko umownie uznana za początek egzystencji naszego państwa po ustaniu rozbiorów. Wywalczenie niepodległości poprzedziła mozolna praca i często bohaterskie czyny wielu osób zaangażowanych w proces budowy ojczyzny. W wymiarze lotniczym były to trzy wydarzenia wielkiej wagi. Miały one znaczenie zarówno symboliczne, jak i czysto praktyczne. Tak więc, już 31 października 1918 r. krakowskie lotnisko na Rakowicach było w rękach polskich. Wkrótce po tym, bo 2 lub 3 listopada dokładna data nadal czeka na ostateczne ustalenie z przemyskiego lotniska w Hureczku wystartowała do Krakowa grupa samolotów, pod dowództwem oficera Wojska Polskiego, por. pil. Wiktora Robotyckiego, który był rodowitym przemyślaninem. Dwa albo trzy dni później, nad Lwowem wykonano nie mający precedensu lot bojowy polskiego samolotu.Każda z tych akcji wniosła coś nowego w proces powstawania lotnictwa, a trzy miasta Kraków, Lwów, Przemyśl wkrótce połączyło szczególne braterstwo w walce o Kresy Wschodnie. Pisząc o tym, nie sposób jednocześnie nie zwrócić uwagi na dotychczas błędnie (w sposób pomniejszający rolę lotniska w Hureczku) przedstawianą kolejność owych wydarzeń.

Dane techniczne: Autor: Przemysław Chrążykiewicz, Dariusz Karnas, Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 132, Wymiary (mm): 185x230

ROZKAZAŁEM ZAŁODZE SKAKAĆ PAMIĘTNIK PILOTA NACZELNEGO WODZA Józef Tyszko

Józef Tyszko w pierwszych dniach wojny ewakuuje się wraz ze Szkołą na południe, trafia na krótko do sowieckiej niewoli i ostatecznie ucieka przez ?zieloną granicę? do Rumunii, dalej przez Liban do Francji aż w końcu dociera do Anglii. Tu, po ponownym przeszkoleniu, podejmuje służbę w 301 dywizjonie bombowym. W 1942 r., podczas dwunastego lotu bojowego, pilotowany przez niego Wellington zostaje zestrzelony nad Belgią. Cała załoga ratuje się na spadochronach, a on sam przedziera się przez tereny okupowane i już po czterech dniach zjawia się w konsulacie brytyjskim w San Sebastian w Hiszpanii. Później aż do końca wojny lata prawie po całym świecie w elitarnym 24 dywizjonie dla alianckich VIP-ów.

Po wojnie podejmuje trudną decyzję pozostania na emigracji w Anglii. Pracuje w wojsku i różnych firmach związanych z lotnictwem; ostatnio w amerykańskiej Cessna.

17 stycznia 1965 r. ginie w wypadku lotniczym pod Sztokholmem. Został pochowany w Camberley, w Anglii.

Dane techniczne: Autor: Józef Tyszko, Oprawa: miekka Rok wydania: 2011 Stron: 200, Wymiary (mm): 185x230

U ŻRÓDEŁ SZTABU GENERALNEGO WOJSKA POLSKIEGO 1918 - 1921

U źródeł Sztabu Generalnego Wojska Polskiego 1918-1921. Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Wychowania i Promocji Obronności, Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry Starannie dobrane dokumenty, a przede wszystkim publikowane po raz pierwszy od ponad siedemdziesięciu lat od napisania relacje oficerów i pracowników Sztabu Generalnego z lat 1918-1921 dowodzą, iż działania organizowanej w iście ekspresowym tempie instytucji skupiały się na organizowaniu struktur wojska w pierwszych miesiącach niepodległej Polski. W funkcjonowaniu Sztabu Generalnego WP w latach 1918-1921 można wyróżnić dwa odrębne okresy: pierwszy do marca 1919 roku okres samodzielności tej instytucji i drugi, od marca 1919 roku do przejścia Wojska Polskiego na stopę pokojową wówczas Sztab Generalny wchodził w skład Naczelnego Dowództwa WP i skupiał uwagę na wojennej działaności wojska. Pomysłodawcy i autorzy niniejszego opracowania zaproponowali przybliżenie czytelnikom historycznych dokumentów i fotografii z tamtych lat. Publikacja może zatem odegrać oryginalną i cenną rolę w pogłębianiu znajomości dziejów Polskich Sił zbrojnych, a szczególnie historii ich Sztabu Generalnego. Sądzić można ponadto, że w tej postaci prezentacja archiwalnych dokumentów i sylwetek oficerów SG WP które niejako ożyły zainspiruje do podejmowania badań nowe pokolenie historyków i entuzjastów historii wojskowości.

Dane techniczne: Autor: praca zbiorowa, Oprawa: miękka Rok wydania: 2008 Stron: 224, Wymiary (mm): 210x295