SAMOLOTY SPORTOWE RWD-6 I RWD-9 Glass Andrzej

GENEZA LOTNICZEGO WRZEŚNIA. Polska doktryna lotnicza i konstrukcje samolotów bojowych na tle wrogów i sojuszników 1926-1939 Klobuch Klaudiusz

Książka zawiera syntezę rozwoju doktryny lotniczej II Rzeczpospolitej od 1926 do 1939 r., oraz ocenę jej wpływu na wynik wrześniowego starcia z Luftwaffe. Szczególny nacisk położono na przedstawienie chronologii trendów doktrynalnych i technicznych w latach trzydziestych, jak też zarysowanie głównych rozbieżności pomiędzy centrami władzy wojskowej. Wykorzystanie mało znanych w Polsce materiałów na temat koncepcji użycia lotnictwa w innych krajach europejskich rzuca nowe światło na sukcesy i porażki polskiej generalicji w przygotowywaniu lotnictwa do przyszłej wojny.

Drugim obszarem zainteresowania autora jest powiązanie koncepcji użycia lotnictwa z cechami konstrukcyjnymi projektowanych samolotów, m.in. Karasia, Łosia i PZL.39. W przypadku pościgowca PZL.38 Wilk i silnika PZL Foka rozszerzona analiza pozwoliła na sformułowanie nowej oceny technicznej obu tych konstrukcji.

Dane techniczne: Autor: Klobuch Klaudiusz, Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 275 Wymiary (mm) : 185x230

MOSTY, KTÓRE ROZWIESIŁA NOC. Armia Krajowa i lotnicy Polskich Sił Powietrznych w operacjach typu Wildhorn - Most Andrzej Olejko,Krzysztof Mroczkowski

Operacje o kryptonimie Wildhorn - Most, z których jedna miała miejsce na terenie Okręgu AK Lublin, dwie na terenie Okręgu AK Kraków - Muzeum, zaś dwie nie doszły do skutku, polegały na znalezieniu odpowiedniego lądowiska - bajoru - dla samolotu, który przyleciawszy z bazy lotniczej we Włoszech mógłby wylądować na terenie okupowanej Polski i zabrać ładunek bądź kurierów politycznych. Historia lotów do okupowanej Polski w okresie II wojny światowej była dotąd pisana najczęściej językiem historycznych statystyk - danych osobowych, dat zestrzeleń, typów maszyn oraz ilości zrzuconych skoczków i materiału. Lecz czy nie należałoby jej przedstawić inaczej? Dzieje tej wielkiej powietrznej akcji to przecież nie tylko same statystyki i sprzęt wojenny - to także, a może przede wszystkim, ludzie.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Olejko,Krzysztof Mroczkowski Oprawa: miękka Rok wydania: 2012 Stron: 194 Wymiary (mm) : 185x230

POD OBCYM NIEBEM Wyszkowski Mieczysław

Wspomnienia polskich lotników walczących na Zachodzie podczas II wojny światowej stanowiły kwintesencję młodzieńczych pragnień. Mrożące krew w żyłach bohaterskie wyczyny, pasjonujące przygody, a jednocześnie ciekawe i kolorowe życie w wolnym świecie.

Dane techniczne: Autor: Wyszkowski Mieczysław Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 250 Wymiary (mm) : 150x225

ŚCIEŻKI WŚRÓD CHMUR. WSPOMNIENIA LOTNICZE Andrzej Morgała

Andrzej Morgała był członkiem Wingfoot Lighter than Air Society w Akron Ohio, pozostaje nadal członkiem Klubu Seniorów. Laureat wielu wyróżnień i odznaczeń państwowych. Po przejściu na emeryturę pozostaje nadal czynnym publicystą czego dowodem są jego wspomnienia, które trzymacie w rękach. Opisuje w nich barwnie swoją życiową przygodę z lotnictwem.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Morgała Oprawa: miękka Rok wydania: 2009 Stron: 250 Wymiary (mm) : 185x230

WRZEŚNIOWE ESKADRY 31. ESKADRA ROZPOZNAWCZA Andrzej Olejko

Eskadra pracowała jako Eskadra Rozpoznawcza oraz jako Eskadra Lekkiego Bombardowania. Z bardzo nielicznych dziś notatek, z opowiadań załóg, trudno odtworzyć teraz całość jej działań. Wydaje się niemożliwe ułożenie chronologicznej tablicy dokonanych lotów. Było ich sporo. Jako Eskadra Bombowa, Eskadra pracowała tylko trzykrotnie. Rozumie się, że nieomal każdy samolot udający się na rozpoznanie, dopóki to było możliwe ­zabierał ze sobą, pełny ładunek bomb. Jednakże bombardowań zespołowych wykonano tylko trzy. Każde z tych bombardowań było wykonywane za każdym razem w inny sposób, w innych warunkach. Myślę, że ta właśnie -różnorodność? najlepiej dowodzi wysokiego stopnia wyszkolenia załóg Eskadry... Wolno jednak powiedzieć, że bombardowania 31-ej Eskadry są jeszcze jednym dowodem aktywności lotnictwa polskiego w czasie kampanii wrześniowej. A część - wprawdzie bardzo drobną - strat niemieckich w sprzęcie pancerno-motorowym może Eskadra spokojnie zapisać jako swój wyłączny dorobek! Dobra Eskadra!? Por. obs. Tadeusz Kołodziejski, oficer 31 Eskadry Rozpoznawczej tak oto opisywał jej wojenny udział w walkach na podkarpackim niebie. Z wielkopolskiej bazy lotniczej Poznań - Ławica, w końcu sierpnia 1939 r. przegrupowana na południe w rejon Rzeszowa i Lwowa 31 Eskadra Rozpoznawcza, znalazła się w gronie jednostek lotnictwa Armii Karpaty a od 6 IX 1939 r. Armii Małopolska. Poznańskie Karasie, w rękach doświadczonych załóg od początku walk po 18 IX 1939 r. wykonywały loty rozpoznawcze oraz operacje bombowe nad terytorium zarówno Polski jak i wrogiej od 1 IX 1939 r. Słowacji. Szlak bojowy Eskadry to napięcie i dramatyzm lotów załóg operujących bez wsparcia ze strony myśliwców załóg ostrzeliwanych notorycznie przez własne oddziały, braki w uzupełnieniu sprzętu latającego oraz stałe przebazowywanie na kolejne lotniska polowe. Na wojennym szlaku Eskadry do dziś znaleźć można drzemiące w Beskidach wraki bombowo ? rozpoznawczych Karasi oraz mogiły jej załóg rozsiane od Tarnowa po Lubaczów.Na kartach tej książki znajdziecie Państwo zarówno dokumenty, jak i relacje oraz opisy wspomnieniowe dające obraz polskiego września. Książka ta to próba przedstawienia szlaku bojowego jednej z polskich Eskadr, której personel złożył w 1939 r. daninę krwi w obronie najechanej Rzeczpospolitej. Eskadry, której historia zaczynając się w Krakowie w 1918 r. zakończyła się w 1939 r. rumuńskich Czerniowcach. Lotnicy Eskadry znalazłszy się na terenie Rumunii oddawszy tam swe samoloty nie złożyli jednak broni i w ramach Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie do 1945 r. walczyli za sterami bombowych Wellingtonów czy myśliwsko bombowych Mosquito. Część wróciła do kraju, cześć pozostała na emigracji. Do dziś po tej jednostce pozostały jedynie archiwalia oraz nieco pożółkłych fotografii zaś personel jej po 1945 r. rozrzucony został po całym świecie

Dane techniczne: Autor: Andrzej Olejko Oprawa: miękka Rok wydania: 2015 Stron: 98 Wymiary (mm) : 185x230

OSTATNI SAMOCHÓD MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO CADILLAC 355D Jan Tarczyński, Maksymilian Sokół-Potocki

Książka jest próbą przybliżenia losów najciekawszego pojazdu Kolumny Samochodowej Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, który przetrwał dziejową zawieruchę i jest dzisiaj eksponatem stołecznego Muzeum Techniki i Przemysłu Naczelnej Organizacji Technicznej &ndash Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. Ten unikatowy samochód to amerykański Cadillac 355D Series 30 Fleetwood 7 Passengers Limousine, zamówiony w końcu 1934 roku dla Marszałka Józefa Piłsudskiego, Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych i Ministra Spraw Wojskowych, a sprowadzony do kraju w początku następnego roku. Wykonany jednostkowo (edycja specjalna) dla Józefa Piłsudskiego, jako rozwinięcie seryjnego pojazdu tej marki, miał szereg zmian i udogodnień, podnoszących bezpieczeństwo i wygodę użytkownika.

Dane techniczne: Autor: Jan Tarczyński, Maksymilian Sokół-Potocki Oprawa: miękka Rok wydania: 2014 Stron: 64 Wymiary (mm) : 185x230

SAMOCHODY CIĘŻAROWE URSUS 1928 - 1930 Glajzer Andrzej

Dla większości interesujących się historią polskiego przemysłu, marka Ursusa jednoznacznie kojarzy się z wieloma typami produkowanych od roku 1947 ciągników rolniczych i metalurgią. Mało kto jednak pamięta, że tak nazywały się wytwarzane od roku 1928 metodami przemysłowymi pierwsze polskie samochody ciężarowe produkowane na licencji włoskiej firmy SPA. Przedstawione w książce fakty i zachowane w archiwach zPC Ursus fotografie są świadectwem wkładu czechowickiej fabryki w proces motoryzacji odradzającego się kraju, genezę samochodów Ursusa, jak również rozwój ich konstrukcji będący udziałem polskiej kadry technicznej. Obszerna część opracowania skierowana jest dla pasjonatów techniki samochodowej, którzy znajdą tu liczne opisy, rysunki i schematy często niespotykanych już dziś rozwiązań. W książce przedstawiono również zdjęcia opancerzonego samochodu Ursus wz. 29.

Dane techniczne: Autor: Glajzer Andrzej Oprawa: miękka Rok wydania: 2007 Stron: 55 Wymiary (mm) : 185x230

CYWIL W WOJSKU WSPOMNIENIA Z ŻYCIA I WOJEN CZĘŚCI 3 I 4 Makowski Wacław

Wspomnienia z życia i wojen Wacława Makowskiego, Pierwszego pilota wyszkolonego w Niepodległej Rzeczypospolitej. Wspomnienia mają wartość wyjątkową. Ich autor był szczególnym świadkiem czasów, w których przyszło mużyć. Koleje jego losu, ludzie, któych spotykał na swojej drodze zyciowej, a także niezliczone podróże w jakich pozwolił uczestniczyć mu jego ukochany zawód, wyrobiły w nim nawyk bardzo wnikliwego obserwatora.

Dane techniczne: Autor: Makowski Wacław Oprawa: miękka Rok wydania: 2012 Stron: 322 Wymiary (mm) : 185x230

SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO 1918-1939 Tadeusz Kmiecik

Sztab Generalny stanowi podstawowe ogniwo kierownictwa wojskowego, główny organ planowania strategiczno-operacyjnego, a także dowodzenia całością sił zbrojnych. W niektórych armiach stanowił ponadto organ koordynujący pewne dziedziny przygotowań państwa do prowadzenia wojny. Dzieje polskiego Sztabu Generalnego (Głównego) związane są z historią państwa i jego sił zbrojnych. W polskiej historiografii wojskowej brak jest pracy poświęconej historii Sztabu Generalnego (Głównego) w latach międzywojennych. Niewiele jest również na ten temat artykułów naukowych. Stan badań nad tym problemem przedstawia się zatem mniej niż skromnie. Badań nad dziejami Sztabu Generalnego (Głównego) tego okresu długo nie prowadzono zarówno w uczelniach wojskowych, jak i cywilnych. Ostatnio, w związku z jubileuszami 80. I 85. Rocznicy powstania tej instytucji, odnotować należy pewien postęp w badaniach nad historią polskiego Sztabu Generalnego (Głównego) lat międzywojennych. Do zadań Sztabu Generalnego (Głównego) jako podstawowego ogniwa centralnego kierownictwa wojskowego i głównego organu planowania w latach międzywojennych należało opracowanie zasad użycia sił zbrojnych w czasie wojny. Stąd też wydaje się celowe poznanie jego struktury, zadań, kompetencji, opracowywanych planów mobilizacyjnych i rozbudowy sił zbrojnych, by zrozumieć przyczyny klęski we wrześniu 1939 r. Celem książki jest przedstawienie funkcjonowania Sztabu Generalnego (Głównego) od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 r. do wkroczenia Armii Czerwonej na terytorium Polski we wrześniu 1939 r. Autor starał się wyjaśnić, do jakich tradycji i wzorów nawiązywał powstały w październiku 1918 r. Sztab Generalny, jaką rolę odegrał Sztab Generalny Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w czasie wojen o granice i suwerenność Polski w latach 1918-1921. Kolejne zagadnienia dotyczą kompetencji i zadań Sztabu Generalnego do przewrotu majowego oraz w latach 1926-1935, w jakim stopniu Sztab Główny przygotowywał wojsko do zbliżającego się konfliktu zbrojnego oraz jak pracował Sztab Naczelnego Wodza we wrześniu 1939 r. Ze względu na ograniczone ramy, praca pomija problematykę wychowania i inne elementy działalności tej instytucji. Nie pretendując do wszechstronnego i wyczerpującego omówienia całej działalności Sztabu Generalnego (Głównego) w latach międzywojennych, prezentuje ona jedynie najważniejsze w mniemaniu autora zagadnienia.

Dane techniczne: Autor: Tadeusz Kmiecik Oprawa: miękka Rok wydania: 2013 Stron: 432 Wymiary (mm) : 185x230

CIĘŻKA HAUBICA POLOWA 15 CM S F H 18 NSV Mariusz Skotnicki

W drugiej połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku intensywnie rozbudowywany Wehrmacht był masowym odbiorcą wielu nowoczesnych typów uzbrojenia. Jednym ze standardowych dział niemieckiej artylerii polowej stała się wówczas ciężka haubica 15 cm schwere Feldhaubitze 18. Była to broń starannie zaprojektowana, o dość dużej sile niszczącej pocisków, mogąca skutecznie wspierać własne oddziały zarówno w walkach obronnych, jak i natarciu. W latach II wojny światowej haubice s.F.H.18 wykonywały różnorodne zadania bojowe, m.in. ostrzeliwały rejony koncentracji wojsk przeciwnika, niszczyły stanowiska jego artylerii, a w razie konieczności mogły ogniem na wprost niszczyć umocnione punkty oporu. Była to najcięższa broń artyleryjska, jaką dysponowali dowódcy dywizji Wehrmachtu i Waffen-SS. W 1942 r. przystąpiono do budowy samobieżnej, nieholowanej wersji haubicy s.F.H.18. Już wiosną następnego roku do pułków artylerii w niemieckich dywizjach pancernych dostarczono pierwsze egzemplarze nowych dział samobieżnych o wdzięcznie brzmiącej nazwie "Hummel" ["Trzmiel"]. Pojazdy tego typu, będące udanym połączeniem gąsienicowego, samobieżnego podwozia z ciężką haubicą polową s.F.H.18, bardzo szybko zaprezentowały swoje wysokie walory taktyczno-techniczne. Z uwagi na wielkość produkcji i szerokie zastosowanie w walkach "Hummele" stały się jednymi z najbardziej znanych wozów bojowych II wojny światowej.

Dane techniczne: Autor: Mariusz Skotnicki Oprawa: miękka Rok wydania: 2011 Stron: 40 Wymiary (mm) : 185x230

POLSKIE SKRZYDŁA NAD IRLANDIĄ Łukasz Gredys, Piotr Sikora

W latach 1940-1945 Irlandia była związana szeregiem epizodów z dziejami Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie. Czyż jednak nie z epizodów, czasem najdrobniejszych właśnie, składa się historia? Mówiąc o Irlandii, pamiętajmy, że były to dwa kraje podzielone i w różnoraki sposób zapatrujące się na udział w II wojnie światowej. Kraje, w których dyplomatyczna izolacja czy wręcz polityczna alienacja funkcjonowały na równi z wolnością wyboru jednostki czy bohaterstwem. Z jednej strony mamy do czynienia z nie do końca neutralnym i tylko pozornie pozostającym na uboczu Éire (Republika Irlandii), z drugiej z rządzoną przez Brytyjczyków Irlandią Północną, z siecią lotnisk operacyjnych RAF i USA Air Force czy baz Royal Navy.

Nad oboma tymi krajami pojawiały się samoloty z biało-czerwonymi szachownicami, rozgrywały się dramaty z udziałem polskich lotników. Do dziś znaleźć w nich można też ich ślady. W książce, którą trzymają Państwo w ręku, przelano te ślady, czasem prawie już zatarte, na papier.

Czym dla Polaków była wówczas Irlandia? Tym samym, czym dla mieszkańców „Zielonej Wyspy” jawił się daleki kraj nad Wisłą: nieznanym. Co z kolei nas łączyło? Patriotyzm, umiłowanie niepodległości oraz, niestety, tragiczne losy.

O polskich lotnikach walczących ramie w ramię z irlandzkimi i brytyjskimi towarzyszami broni dowiedziałem się od mych rodziców, jako że oboje w czasie wojny służyli w RAF. Do dziś mam w pamięci ich słowa mówiące o wielkiej odwadze i wytrwałości w boju tych dzielnych Polaków, a także ich lojalności wobec Wielkiej Brytanii. Jako że mój słynny wuj, Wing Commander Brendan „Paddy” Finucane, nie tylko czołowy irlandzki as myśliwski, lecz także jeden z najwybitniejszych pilotów II wojny światowej, walczył ramię w ramię z niektórymi z nich, cieszę się. że miałem okazję poznania pana Piotra Sikory, współautora tej książki. Dzięki niej nie tylko poświęcenie oraz osiągnięcia polskiego lotnictwa w czasie II wojny światowej, ale także polsko–irlandzkie braterstwo broni nie pójdą w zapomnienie.

Dane techniczne: Autor: Łukasz Gredys, Piotr Sikora Oprawa: twarda Rok wydania: 2015 Stron: 212 Wymiary (mm) :170x240

ARTYLERIA SAMOBIEŻNA W POLSKICH SIŁACH ZBROJNYCH Zbigniew Lalak

Pojazdy bojowe używane w jednostkach artylerii Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie:

Książka zawiera bardzo dużo zdjęć, rysunki. Opisuje: 105 mm HMC M7, 75 mm GMC M3, M16 MGMC M10, 17-prd. M10 SP, Valentine, 17-pdr. SP Archer, 25-pdr. RAM Carrier, Crusader III AA Mk.III, Carrier, SP,4x4,40 mm AA(Bofors) Morris-Commercial C9/B . W książce opisano artylerię samobieżną w WP 1918 - 1939 i organizację, działania i wyposażenie PSZ na zachodzie.

Dane techniczne: Autor: Zbigniew Lalak Oprawa: miękka Rok wydania: 2011 Stron: 216 Wymiary (mm) :185x235

ZANIM UDERZYŁ GROM. HISTORIA JEDNOSTEK SPECJALNYCH I WOJSK POWIETRZNODESANTOWYCH WOJSKA POLSKIEGO Olton Michał

Wzrost światowego terroryzmu, przestępczości zorganizowanej i przemocy oraz wybuchy w różnych rejonach świata konfliktów na tle politycznym, etnicznym, religijnym i społecznym spowodował, że w interesie bezpieczeństwa posiadanie elitarnych i dobrze wyszkolonych jednostek stało się koniecznością. Utrzymywanie w swoich siłach zbrojnych niewielkich jednostek specjalnych oraz dobrze wyszkolonych formacji powietrznodesantowych potrafiących prowadzić na całym świecie działania specjalne, rozpoznawcze, partyzanckie, zwalczać terrorystów i uwalniać przetrzymywanych zakładników i jeńców oraz umiejących skutecznie opanować i utrzymać do nadejścia większych sił obiektów strategicznych znajdujących się na terenach przeciwnika lub przez niego opanowanych i administrowanych, powoduje automatycznie wzrost prestiżu i pozycji takiego państwa na arenie międzynarodowej. Wśród nielicznych państw na świecie dysponującymi dobrze wyszkolonymi jednostkami specjalnymi i wojskami powietrzno-desantowymi mającymi już na swoim koncie spore doświadczenia bojowe jest również Polska.

Dane techniczne: Autor: Olton Michał Oprawa: twarda Rok wydania: 2010 Stron: 268 Wymiary (mm) : 215x305

SAMOCHODY TERENOWE NA ZIEMIACH POLSKICH TWARDA Jan Tarczyński, Tomasz Szczerbicki

Samochód terenowy w dzisiejszym pojęciu to pojazd kołowy przystosowany do jazdy po bezdrożach, o wzmocnionej budowie i napędzanych wszystkich kołach jezdnych. Samochody tego typu wyposażane są w reduktory przełożeń skrzyni biegów, blokowane mechanizmy różnicowe mostów napędowych, ogumienie o terenowym bieżniku, często wyciągarkę linową i wodoszczelną instalację elektryczną, a niekiedy system centralnego pompowania kół, umożliwiający zmianę ciśnienia w ogumieniu w czasie jazdy. Niektóre modele przystosowane są też do przejazdów przez płytkie przeszkody wodne. W początkowym okresie odtwarzania, po 123 latach rozbiorów, polskiej państwowości, a więc od końca 1918 roku, bo właśnie od tych trudnych dni rozpoczyna się nasza książka, pojęcie „samochód terenowy” było nieco rozszerzone. Oczywiście, że odnosiło się ono w pierwszym rzędzie do pojazdów kołowych z „klasycznym” napędem na wszystkie osie, ale obejmowało także samochody gąsienicowe i półgąsienicowe oraz pojazdy kołowe, dwu i wieloosiowe z napędem na koła tylne, lecz wyposażone w atrybuty dzisiejszego wozu terenowego: reduktor, blokadę mechanizmu różnicowego, specjalne ogumienie i wyciągarkę linową, często w wersji uproszczonej w postaci tzw. samowyciągaczy, czyli bębnów osadzonych na tarczach kół tylnych, z linami umożliwiającymi wyjazd z ciężkiego terenu. Godzi się też przypomnieć, że w początkowym okresie istnienia Państwa Polskiego, a szczególnie w czasie walk o granice w latach 1918–1921, panowało odczucie, że nie specjalna konstrukcja, ale mocna budowa pojazdu, duży prześwit i „ogólne” zdolności do pokonywania złych dróg powodują przydatność określonego modelu do jazdy terenowej. Trzeba tu dodać, że wobec fatalnego stanu dróg, a często ich braku i złego zaopatrzenia w paliwo, podstawowym środkiem wojskowego transportu w owym okresie była lekka ciężarówka lub o mocnej konstrukcji samochód osobowy wyposażone w liny, łopaty, podkłady pod koła oraz zapas paliwa i smarów. Armia była zasadniczym użytkownikiem pojazdów terenowych, a tym samym inicjatorem ich zagranicznych zakupów i wytwarzania w kraju. Wyjątkiem była „cywilna” inicjatywa budowy osobowych samochodów Stetysz, o podwyższonej zdolności pokonywania terenu. W książce przedstawiono modele nie tylko używane powszechnie, ale także ciekawe polskie prototypy czy też wozy zakupione tylko jednostkowo. Na wybranym przykładzie 1937 roku wspomnimy też o interesujących badaniach i próbach samochodów terenowych na potrzeby armii. Próby takie prowadzone były zresztą już od początku lat 20. ubiegłego wieku – najbardziej spektakularne to badania rewelacyjnych przegubowych włoskich ciągników Pavesi, z napędem na 4 koła, które miały zmotoryzować polską artylerię. Termin „terenowe samochody osobowe” to w pojęciu tej pracy pojazdy o cechach określonych powyżej, dostosowane do przewozu osób, bez względu na ich liczbę i sposób transportowania, o nośności do 1–1,5 tony. Samochody te postaramy się przedstawić w opisach indywidualnych wybranych modeli (w układzie chronologicznym) na szerokim tle motoryzacyjnego klimatu Polski, nie unikając też okresów tragicznych w naszej historii, jak np. kampania wrześniowa 1939 roku, okupacja niemiecko-sowiecka lat 1939–1945, walki oddziałów Armii Krajowej używających wozów terenowych zdobytych na wrogu oraz powstania warszawskiego. W kolejnych rozdziałach, opowiadających o czasach po II wojnie światowej, przedstawimy rozwój osobowych samochodów terenowych w naszym kraju, w specyficznym klimacie polityczno-gospodarczym, jaki zapanował w Polsce „ludowej” po 1945 roku, a także w suwerennym już kraju, po upadku komunizmu w 1990 r.

Dane techniczne: Autor: Jan Tarczyński, Tomasz Szczerbicki, Oprawa twarda Rok wydania: 2012 Stron: 278 Wymiary (mm) : 210x300

SAMOLOTY PASAŻERSKIE PZL 4, 27, 44, WICHER POLSKIE KONSTRUKCJE LOTNICZE Andrzej Glass

Na początku XX wieku polscy konstruktorzy odnieśli wiele sukcesów, znajdowali się w światowej czołówce. Wykazali się nie tylko dużymi zdolnościami konstruktorskimi, lecz także doskonałą umiejętnością maksymalnego wykorzystania skromnych możliwości, którymi dysponowali. Autor serii Andrzej Glass w bardzo dokładny sposób ukazał ich osiągnięcia i projekty. Podał wiele dokładnych danych technicznych, opisy historii poszczególnych projektów oraz opis wykorzystania samolotów w różnych dziedzinach życia. Zamieścił liczne fotografie i schematy.

Trzeci zeszyt z serii PKL przedstawia konstrukcje trzech samolotów pasażerskich - PZL 4, 27, 44 "Wicher". Przedstawiono w nim historię rozwoju konstrukcji, uzupełnioną zdjęciami, danymi technicznymi i planami modelarskimi w skali 1:144 i 1:72.

Dane techniczne: Autor: Andrzej Glass Oprawa miękka Rok wydania: 2014, Stron: 28 Wymiary (mm) : 185x235,

HISTORIA 5. PUŁKU STRZELCÓW KONNYCH 1807-1939 Edmund Juśko Maciej Małozięć

Publikacja stanowi próbę udokumentowania dziejów 5. Pułku Strzelców Konnych. W pierwszym rozdziale przedstawione zostały losy pułku, począwszy od jego powstania u boku Napoleona I, aż po walki armii Księstwa Warszawskiego. Strzelcy wzięli udział w walkach 1807 roku, które toczono z wojskami pruskimi i rosyjskimi. W 1809 roku 5. Pułk Strzelców Konnych brał udział w wojnie z Austrią. W trakcie tych kampanii pułk wykazał się doskonałym wyszkoleniem i wysoką odwagą osobistą żołnierzy. Chwile chwały przysporzyła 5. Pułkowi Strzelców Konnych wojna z Rosją w 1812 roku. Upadek Napoleona I to również koniec istnienia pułku.

Odtworzenie Pułku nastąpiło w Królestwie Polskim powstałym w 1815 roku. Jednak dopiero 19 stycznia 1831 roku Pułk powrócił do swojej historycznej nazwy „5. Pułk Strzelców Konnych”. W okresie wojny polsko-rosyjskiej 1830-31 Pułk walczył z wojskami rosyjskimi pod Wyszkowem, Wawrem, Nową Wsią, Raciążem, Grochowem, Ostrołęką. W październiku 1831 roku 5. Pułk Strzelców Konnych opuścił tereny Królestwa Polskiego przekraczając granicę zaboru pruskiego i austriackiego. Klęska Wojsk Polskich ponownie oznaczała rozwiązanie Pułku. W trakcie walk w okresie 1918-1921 5. Pułk Strzelców Konnych został sformowany z mniejszych pododdziałów i ponownie wkroczył na drogę chwały. Okres międzywojenny to dla Pułku przede wszystkim ciągłe szkolenia i czas podnoszenia umiejętności wojskowych.

W wojnie polsko-niemieckiej w 1939 roku 5. PSK działając w ramach Krakowskiej Brygady Kawalerii odznaczył się między innymi w walkach pod Woźnikami, Tarnawatką oraz Tomaszowem Lubelskim. W okresie okupacji żołnierze 5. Pułku Strzelców Konnych brali udział w konspiracji w szeregach armii krajowej część znalazła się także w jednostkach liniowych Polskich Sił Zbrojnych walczących z Niemcami na froncie zachodnim

Dane techniczne: Autor: Praca zbiorowa Oprawa miękka Rok wydania: 2014, Stron: 238, Wymiary (mm) : 185x230

KRONIKA ODDZIAŁÓW ZAOPATRYWANIA 1 DYWIZJI PANCERNEJ

Książka, którą prezentujemy jest praktycznie reprintem wydanej przez londyński Instytut Polski i Muzeum im. Gen. Sikorskiego jako odtworzenie zniszczonej kroniki Oddziałów. Jest to niezwykle cenny materiał historyczny powstały w bardzo bliskim do wydarzeń czasie. Jako sucha kronika zawiera chronologię działań, struktury organizacyjne, listy osobowe, wykazy eksploatowanego sprzętu. Nie ma w niej komentarzy czy prób interpretacji zdarzeń, to zostało pozostawione Czytelnikowi. Myślę, że powinna znaleźć się w księgozbiorze wszystkich, którzy interesują się polskim wkładem w zwycięstwo nad Niemcami w roku 1945.

Dane techniczne: Autor: Praca zbiorowa Oprawa miękka Rok wydania: 2009, Stron: 84, Wymiary (mm) : 185x230

U ŻRÓDEŁ SZTABU GENERALNEGO WOJSKA POLSKIEGO 1918 - 1921

U źródeł Sztabu Generalnego Wojska Polskiego 1918-1921. Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Wychowania i Promocji Obronności, Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry Starannie dobrane dokumenty, a przede wszystkim publikowane po raz pierwszy od ponad siedemdziesięciu lat od napisania relacje oficerów i pracowników Sztabu Generalnego z lat 1918-1921 dowodzą, iż działania organizowanej w iście ekspresowym tempie instytucji skupiały się na organizowaniu struktur wojska w pierwszych miesiącach niepodległej Polski. W funkcjonowaniu Sztabu Generalnego WP w latach 1918-1921 można wyróżnić dwa odrębne okresy: pierwszy do marca 1919 roku okres samodzielności tej instytucji i drugi, od marca 1919 roku do przejścia Wojska Polskiego na stopę pokojową wówczas Sztab Generalny wchodził w skład Naczelnego Dowództwa WP i skupiał uwagę na wojennej działaności wojska. Pomysłodawcy i autorzy niniejszego opracowania zaproponowali przybliżenie czytelnikom historycznych dokumentów i fotografii z tamtych lat. Publikacja może zatem odegrać oryginalną i cenną rolę w pogłębianiu znajomości dziejów Polskich Sił zbrojnych, a szczególnie historii ich Sztabu Generalnego. Sądzić można ponadto, że w tej postaci prezentacja archiwalnych dokumentów i sylwetek oficerów SG WP które niejako ożyły zainspiruje do podejmowania badań nowe pokolenie historyków i entuzjastów historii wojskowości.

Dane techniczne: Autor: praca zbiorowa, Oprawa: miękka Rok wydania: 2008 Stron: 224, Wymiary (mm): 210x295