MARIUSZ BOROWIAK, autor książek o tematyce historycznej. Od ponad dwudziestu lat zajmuje się dziejami najnowszymi Polskiej Marynarki Wojennej od momentu ustanowienia polskiego władania na morzu do końca II wojny światowej; w swoim dorobku ma wiele szkiców historycznych o wielkopolskich dokonaniach na morzach i oceanach od X wieku do czasów współczesnych. Dobra literatura historyczno-wojskowa w korzystnej cenie.
ZAPOMNIANA FLOTA MOKRANY Mariusz Borowiak
Blisko 80. lat temu banda nacjonalistów Ukraińskich Artemija Sadza i żołnierze z czerwoną gwiazdą popełnili zbrodnię na polskich marynarzach w Mokranach. O pierwszym małym morskim Katyniu pisze M. Borowiak. Jest to jedyna książka na polskim rynku wydawniczym. Po siedemdziesięciu latach, głównie dzięki zaangażowaniu historyka Mariusza Borowiaka oraz Instytutu Pamięci Narodowej Mokrany pojawiły się w świadomości historycznej Polaków, pozwalając na uczczenie bohaterów pomordowanych przez Sowietów w ostatnich dniach kampanii wrześniowej.
Zobacz też:
http://facet.interia.pl/historia/news-zbrodnia-w-mokranach-marynarski-katyn,nId,2417086
http://www.sww.w.szu.pl/index.php?id=artykuly_zapomniana_zbrodnia_w_mokranach
PODWODNI TROPICIELE TAJEMNICA WRAKU NISZCZYCIELA ORP KUJAWIAK Borowiak Mariusz
Mariusz Borowiak pisze o wydobyciu dzwonu okrętowego z polskiego niszczyciela eskortowego ORP "Kujawiak" podczas czwartej międzynarodowej ekspedycji w maju 2017 r. Unikalne zdjęcia z wraku i dzwonu na głębokości 100 m.
http://zbiam.pl/artyku%C5%82y/morze-72017/
Największy w historii sukces polskich poszukiwaczy wraków!
Tajemnicą było dokładne miejsce spoczywania wraku. Sprawa wydawała się oczywista, mniej więcej było wiadomo, gdzie niszczyciel poszedł na dno. Ale tylko pozornie. Gdyby było inaczej, to wcześniejsze, liczne próby zlokalizowania wraku zakończyłyby się sukcesem…
W czerwcu 2015 roku członkowie Stowarzyszania Wyprawy Wrakowe, w ramach międzynarodowej ekspedycji „L72 A Forgotten Tragedy”, po 73 latach od zatonięcia, jako pierwsi zanurkowali na głębokość blisko 100 metrów na wrak niszczyciela eskortowego ORP Kujawiak.
Jest to pierwsza książka szczegółowo opisująca losy załogi i okrętu, który w tragicznych okolicznościach zatonął w 1942 roku na Morzu Śródziemnym w pobliżu Malty. W sposób jasny i barwny przedstawiona została tajemnica zaginionego wraku i kulisy dwóch wypraw badawczych, które okazały się niezwykłą przygodą. To pasjonująca historia opowiedziana przez Mariusza Borowiaka.
Cennym uzupełnieniem książki są fotografie i film z wraku, które do tej pory nie były nigdzie publikowane!
ŚCIGACZE POLSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ W II WOJNIE ŚWIATOWEJ Mariusz Borowiak
Książka ta, jest pierwszą próbą tak szerokiego opisania dziejów ścigaczy S-1 - S-10 w polskiej Marynarce Wojennej w latach II wojny światowej. Na temat działalności operacyjnej tych dziesięciu "drobnoustrojów" na wodach kanału La Manche wiemy bardzo mało dlatego, że okręty tej klasy weszły do służby w PMW dopiero, gdy polscy marynarze walczyli z dala od ojczystych brzegów. Temat ten bardzo rzadko pojawiał się literaturze historycznej ze względu na utrudniony dostęp do dokumentów. W latach 1940-1945 dziennikarze brytyjscy nie kryli podziwu dla kunsztu dowodzenia oficerów, którzy służyli pod polską banderą, przyrównując ich odwagę i ognisty temperament w walce z okrętami Kriegsmarine do wyczynów regimentów husarii. Książka jest przeznaczona dla szerokiego kręgu czytelników interesujących się PMW i jej historią, a także historią Polski.
U-BOOTY TYPU II. PODWODNE DRAPIEŻNIKI HITLERA Mariusz Borowiak
Pod koniec dwudziestolecia międzywojennego skromna niemiecka flota podwodna (U-Bootwaffe) posiadała jednokadłubowe okręty typu II A, II B i II C, które były przeznaczone do działań przybrzeżnych. Jednostki te wzorowane były na okrętach z I wojny światowej - typu UB II i typu UF oraz propozycji eksportowej według niemieckiej koncepcji dla Marynarki Wojennej Finlandii. Okręty podwodne typu II podczas drugiej wojny światowej były intensywnie wykorzystywane bojowo na Bałtyku, na Morzy Czarnym, na Morzu Północnym i na Atlantyku, używane do ćwiczeń i stawiania zagród minowych. Czas pokazał, że małe okręty podwodne Kriegsmarine, nazywane przez marynarzy ?żelazkami?, okazały się w sumie udanymi konstrukcjami, podlegając stałemu rozwojowi. Proces ten trwał do 1941 roku, gdy została zakończona produkcja okrętów typu II D, najbardziej nowoczesnej wersji. W latach 1935 -1941 zbudowano 50 okrętów typu II w czterech wersjach. Część z nich doczekała szczęśliwie zakończenia działań wojennych i została zniszczona dopiero na mocy traktatów kończących II wojnę światową