Herkules otrzymuje intrygujący list, a jego nadawca, panna Arundell, żegna się z życiem. Wszyscy są zaskoczeni nowym testamentem zmarłej. Rodzina zostaje wydziedziczona, a spadek otrzymuje dama do towarzystwa. Detektyw, wbrew faktom i plotkom, jest przekonany, że wypadek Emilii Arundell był nieudaną próbą morderstwa. W jaki sposób pokrzyżowała plany zabójcy? Mamy siedmiu podejrzanych, choć zabójstwa de facto nie było! Czy będzie zatem kara, skoro jedynym sprzymierzeńcem detektywa i „niemym świadkiem” zbrodni jest pies Bob?
TAJEMNICZY PRZECIWNIK Agatha Christie
Amerykanka Jane Finn ma cenne dla brytyjskiego rządu dokumenty, dlatego depczą jej po piętach: pan Brown – „człowiek związany z bolszewikami”, wywiad oraz bogaty kuzyn z Ameryki. W sam środek afery wpadają także Tommy i Tuppence, marzący o ekscytujących przygodach. Nadstawiają karku (dosłownie!), by zdemaskować Browna, uchronić Anglię przed szerzącym się komunizmem i odkryć… wzajemną miłość!
Tommy i Tuppence debiutują w tej powieści, „wnosząc weń wyobraźnię i niekonwencjonalne podejście”. A wszystko za sprawą rozmowy podsłuchanej przez Agatę Christie w kawiarni…
TAJEMNICA GWIAZDKOWEGO PUDDINGU Agatha Christie
Zgodnie z kulinarnym tytułem zbiór opowiadań mistrzyni kryminału to uczta dla wielbicieli prozy Agaty Christie. Głodny wrażeń czytelnik znajdzie tu wspomnienia z dziecięcych lat pisarki, a także nierozwiązywalną zagadkę morderstwa, do którego dojść nie mogło (Tajemnica hiszpańskiej skrzyni). Sławny detektyw raz bawi się w kota czyhającego na mysz (Popychadło), a w innym miejscu odkrywa prawdę dzięki rytuałom kulinarnym (Dwadzieścia cztery kosy). Jak mówi jedna z bohaterek: „Potrzebuję pana, panie Poirot. Proszę podkręcić swoje cudowne wąsy i przyjść”. Na deser autorka serwuje Szaleństwo Greenshawa z niezawodną panną Marple!
Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery “A”, “B” i “C”… Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do “Z”?
Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. W listach podpisuje się “A.B.C.”. Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Poirot czuje, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop